Niet zonder reden is Theo Thijssen weleens (in modern jargon) een ‘mannen-man’ genoemd. En jazeker, vooral als jongeman voelde hij zich zeer thuis in de masculiene wereld van stoerheid en kameraadschap.
Hoe dan ook waren vele vrouwen belangrijk voor hem: geliefd en minder geliefd, en in talrijke rollen. Moeders, echtgenotes, zussen, grootmoeders, tantes, zussen, dochter en schoondochters, winkeliersters, dienstbodes, schoolmeisjes, onderwijzeressen, jeugdboekenschrijfsters en andere ‘dames’.
De tentoonstelling werd geopend door Rik Thijssen, Theo’s kleindochter, net als hij werkzaam in het onderwijs.
